Vandaag is het dé dag van Galungan. De ochtend is nog vers en er is op het strand is niemand te zien. Volledig ongerept. Het is prachtig. Deze heilige feestdag moet nog op gang komen. Ik loop vanaf het strand het dorp in waar de Penjors stralen in het straatbeeld. Een jonge vrouw legt haar offertjes gehuld in een walm van wierook neer op een Sanga (tempeltje) op de hoek van de straat. De warungs zijn gesloten en op de erven is er geen of nauwelijks beweging te bekennen. Rond een uur of tien komt men op gang en gaat men naar de tempels om te offeren. Het enige wat ik hoor in de stilte zijn de kwakende en parende kikkers en die laten zich goed horen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten