Glimmende stenen

Woensdag 25 april 2018

Na de wekservice van de grote moskee “Raya Sabilal Muthadin” hebben we niet of nauwelijks meer geslapen. Het ontbijtbuffet is hier prima. We hebben om 11 uur afgesproken onze gids Tailah. We gaan om kwart voor elf naar de lobby en.....ohhh ja hoor.....hij komt er ook al aan met Yani. Het is voor ons erg wennen aan Indonesiërs die te vroeg op de afspraak komen. Inmiddels voor ons een rare gewoonte. 

Wij rijden om 11 uur weg naar de diamantmijnen van Martapura. Na anderhalf uur rijden links af in Martapura en daar zien we de hopen met stenen al liggen. Te voet verder om het allemaal van dichtbij te bekijken. Als je nou heel erg zwaar en goor werk zoekt dan is dit “the place to be”. Er zijn totaal 12 mensen aan de slag waarvan 2 vrouwen. Vijf ervan zijn beneden in een groot gat aan het hakken en de anderen staan bij de machine of zijn handmatig aan zeven. De rest zit te hangen in de warung.  Om de anderhalf uur wordt er gerouleerd. De zevers naar beneden het gat in en de hakkers naar boven het water in. Gemiddeld vinden ze een halve gram ruwe diamant per dag per persoon. Naast de diamanten vinden ze ook edelstenen die gepolijst worden en in voor ons afschuwelijke ringen gezet. Erg populair onder de Indonesiërs.

De mijnen in Martapura is de enige plek in Indonesië waar ze diamanten vinden. Het is voor de werkers heel zwaar en voor ons bijzonder om dit van dichtbij te zien. Later zijn we naar een werkplaats gereden waar ze de diamanten slijpen. Voor dit precieze werk worden Hollandse machines gebruikt. 

Een stukje verderop zijn we neergestreken in een warung. Lekker Gado Gado gegeten. En toen barstte het los. In de zware slagregens terug naar Banjarmasin waar diverse straten onder water staan. In het bahasa Indonesia heet dit “Banjir”. Het dak van de auto lekt....het druppelt ritmisch op de versnellingspook. Yani gooit er een lap op en concentreert zich op de weg. Tailah zit te pitten. 

We zijn weer terug in het hotel. Tijd voor een kleine wandeling naar de hipste koffietent van Banjarmasin “Office Coffee”. En inderdaad de koffie is lekker. En de appeltaart ook. 

De avond gaat vallen na weer een fijne dag.