Zaterdag 28 april 2018
Gisteren heeft de piccolo van het hotel ons weggebracht met de shuttlebus naar het vliegveld van Banjarmasin. Heel aardig van hem. Eerst een vlucht van een uur naar Balikpapan en dan nog een vlucht van weer een uur naar Berau. Met de tweede vlucht waren we een uur vertraagd. Na aankomst naar de taxidesk, ze hebben hier vaste prijzen, en dan in 10minuutjes naar de Homestay Kedaung. Een leuke plek met zes prima houten kamers van alle gemakken voorzien. Het is al laat maar toch gaan we op zoek naar een eethuis. Na een stukje lopen....gevonden. Gesloten, maar voor ons wordt er toch nog een kippenpoot in de wok gelegd. Lekker!
Het is vroeg in de ochtend en we hebben goed geslapen. Om acht uur gaan we met de auto naar Tanjung Batu maar eerst ontbijten. Het ziet en smaakt goed. Twee witte poezen houden ons gezelschap in de hoop mee te kunnen eten. Hun hoop wordt niet door ons de grond ingeboord en het maiskoekje smaakt ze goed. Tegen achten in de auto, we zijn samen en er stapt niemand meer in, dat is prettig. Er zijn heel weinig toeristen.
Tanjung Batu is de haven waarvan we met een “speed” naar Pulau Derawan kunnen. De weg naar Tanjung Batu is slecht. In twee en een half uur over kuilen en gaten. Op veel plekken is het asfalt ver versleten of het is er al helemaal niet meer. Eerst nog even tanken en dan scheurt de chauffeur er op los. Er is bijna geen verkeer. Links en rechts alleen maar oerwoud en af en toe een huisje. Door het stevige doorrijden heeft hij de reistijd kunnen verkorten met een kwartier. Pfffff....wat is een kwartier tegenwoordig.....niks toch! We zijn er....de slagboom van de havenweg staat omhoog en we rijden er onderdoor. We worden teruggefloten want sinds kort moet er per persoon RP 15.000 toegangssgeld betaald worden door toeristen. De chauffeur wist dit niet. En weer wordt de toerist gemolken!
We betalen hem RP 100.000 pp en laden de bagage uit. Na een kwartiertje komt er iemand met een klein speedbootje. Instappen en wegwezen. In dertig minuten klapperend over het water van de Celebes Zee naar Derawan. De beoogde Homestay Reza ligt een flink stuk lopen van het punt waar we zijn uitgestapt. Het bootje voor RP 100.000 pp. Na een kwartier lopen en twee keer vragen zien we het bordje. Flink bezweet melden we ons bij de familie. Onze kamer is al ingepland. No. 108
Een lekkere plek met onze prima kamer boven het water.
Het is rond het middaguur en lopen naar een warung om wat te eten. Het dorp oogt heel erg lui en het is heet in de straat. In de warung is het ook warm en benauwd. Gelukkig draait er een ventilator die de vliegen enigszins op afstand houdt. Dan maar weer snel terug naar ons terrasje want daar staat een lekker zeebriesje. Hier is het goed uit te houden.
Het is ons inmiddels wel duidelijk dat dit eiland een weekendbestemming is voor Indonesiërs. Gelukkig is het niet druk. We komen in de straat een groepje van die gasten tegen en zij vragen ons heel vriendelijk of wij weten wat hier te doen is. Niet te geloven! Maandag zullen ze weer verdwenen zijn. We hebben vanmiddag een half uurtje gesnorkeld recht voor de deur en de eerste "turtle" is gespot. Morgen gaan we met een bootje naar twee andere eilandjes.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten