Slingerend door het prachtige landschap kwamen in Aimere. Dit dorp want meer is het niet staat bekend om zijn arakstokerijen. Ook hier gestopt om het proces van dit sterke spulletje te bekijken. Deze familie maakt vijf liter per dag van de palmwijn. Eenmaal de neus in het glas bij het proeven kreeg ik gelijk het gevoel dat dit meer gif is dan een drank. Wat een bocht zeg! Goed genoeg om de ramen te lappen, dat wel! De natuur op Flores is overrweldigend. Overal koffie- en cacaobomen. Jackfruit, papayas en avocados zijn er ook volop. Naast de fruitbomen natuurlijk ook veel bloemen. Door het slingeren, ontzettend veel bochten, werden we vaak een beetje slaperig maar werden steeds wakker geschud door de utzichten op de rijstterrassen. Geweldig!
Maar Flores is wel aan het veranderen. Dit hadden we al gelezen in een artikel (aangegeven door vrienden). Alles draait ook hier om geld. Overal waar we komen proberen ze ons dubbele prijzen te laten betalen. Gelukkig zijn we aardig op de hoogte dus lukt dat vaak niet. Het spontane van de mensen verandert zodra ze een blank hoofd zien. We hebben een afspraak gemaakt dat we voor vier dagen een auto met chauffeur huren. De eerste twee dagen zitten erop en we hebben genoten van vooral de natuur. Morgen de derde dag en dan de laatste nog. We kregen te horen dat we de vierde dag om half vijf in de morgen naar Kelimutu gaan en dan zijn we om half acht weer terug. Dus wij vroegen wat we de rest van deze dag gaan doen. Het antwoord was: "Als jullie weer beneden zijn dan is de dag voorbij". Oh lekker en de rest van de dag? "Oh dat kan je opvullen door te gaan wandelen in het dorp want de auto gaat weer terug.
Gelukkig hebben we 35% van de prijs nog in ons zak en die zal daar ook blijven. Als we terug zijn van Kalimutu dan pakken we de publieke bus in Moni en wegwezen. We zijn superpissig,
We zijn nu in Bajawa en dat is een stadje waar ze hoofdzakelijk katholiek zijn. Op zich niet zo bijzonder omdat Flores voor een groot deel katholiek en protestant is. De moslims zijn veruit in de minderheid en toch staat hier ook een moskee die te beluisteren is om half vijf in de ochtend. Maar wel heel bijzonder is dat de katholieken een overleden famielid op hun eigen terrein begraven. En niet ergens in een hoekje aan de achterkant, neen gewoon in de voortuin, bijna naast de voordeur onder de schotelantenne. Dat is wel zo gemakkelijk want dan hoeven ze de deur niet uit als de overledene jarig is. En het is ook simpel "mogge" zeggen bij het weggaan. Tussen de middag hebben we in een warung Ayam Lalapan gegeten. Dit is een groot bord witte rijst met een magere kippenvlerk. Voor de locals niet erg omdat ze eerst dat grote bord rijst opeten en als er dan nog een gaatje is dan pas de vleugel. Wij doen het andersom en dan is de vleugel aan de schriele kant. De middag hebben we gevuld met een bezoek aan de heetwaterbron Malanage Mata Air Panas in Het dorpje Nage. Het was heerlijk!
Morgen gaat de tour verder naar Ende en Moni. Onderweg gaan we o.a. Een paar traditionele dorpen bezoeken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten