opgetrokken kruitdampen

De kruitdampen zijn weer opgetrokken. Hari Melasti, Hary Nyepi en de Ogoh Ogoh poppen zijn verbrand, de knalpijpen liggen weer ergens onder een balé of achter het huis tussen de kippen en het varken. Het geld is op. Ook dat nog! We zijn inmiddels een kleine week verder en het “gewone leven” heeft zijn ritme weer hervonden. Zo nodig is men weer aan het werk want de centjes zijn weer gespendeerd aan de belangrijke ceremonies en andere niet belangrijke dingen. De knallen die de omgeving vulden zijn ook weer voorbij en daar is Madé, onze hond, niet rouwig om. Alle Balinese neuzen zijn weer gericht op het leven en overleven. Men denkt alleen aan vandaag en niet aan morgen. Al hoewel…de gedachten gaan toch al weer uit naar de volgende maand want die staat weer bol van de feestdagen met zijn bijbehorende ceremonies. Vanaf 20 mei is het Hari Galungan, dat afgesloten wordt met Hari Kuningan op 31 mei. Voorafgaande moet men veel voorbereiden, dus wordt er weinig energie in andere zaken gestoken.

Als wij een klusje willen laten doen dan is de beste tijd een week vóór Galungan want dan is er behoefte aan geld en zodoende is dan de nodige wil om werken het grootst.

Met de gedachte “met nieuwe moed en oude hekel” gaan ze dan aan de slag. Een uitzondering is ons personeel want die moeten de dagen dat ze niet werken, inhalen op andere dagen. Dus dan beperken ze zoveel mogelijk de dagen van niet werken. Behalve de Nationale Balinese feestdagen, die hoeven ze niet in te halen maar ze doen het vaak wel.

vrolijkheid tijdens een feestdag

Tijdens Galungan doet men niets behalve naar de Pura gaan. Na Galungan is het tijd voor nog meer uitrusten tot Hari Kuningan. Als dan weer het “normale” dorpsleven weer wordt opgepakt zitten we alweer in de maand juni. En juist dat normale leven bestaat ook weer uit de regelmatige familieceremonies. En zo hobbelt het Balinese leven door totdat wij weer kunnen zeggen….goh nog effies en dan zitten we weer aan de oliebollen! Wat gaat de tijd toch snel...té snel.