uche uche

Vandaag zijn we weer terug neergestreken op ons nest in Yehkuning. De afgelopen paar dagen zijn we naar Denpasar geweest om wat dingen te regelen en Anjo en Leo te ontmoeten. Dit contact is ontstaan via ons blog. Zij wonen inmiddels ook permanent op Bali, dicht in de buurt van Sanur.
Zoals gewoonlijk als we naar het zuiden gaan zien we gekke dingen. Zoals zondag: op de heenweg reed er lange tijd een bus voor ons waarvan de afstelling van de diesel en het roetfilter zwaar te wensen overliet. Elke keer als de chauffeur gas gaf dan veranderde de atmosfeer in zwarte rokerige omgeving. Dus wij raampjes dicht met de airco een beetje aan. Maar regelmatig hingen er ook motoren achter de bus en die waren niet te benijden. En die probeerden natuurlijk die bus weer snel in te halen maar door het drukke verkeer lukte dat niet altijd. Elke minuut dat je achter zo'n rookbom hangt is een minuut teveel. Dit zijn nou echt levensverkortende situaties.

uche, uche, uche......de longen vol!

Maar we hebben natuurlijk ook weer onderweg de schoonheid van het landschap mogen beleven en dat was zoals vaak een verademing. Even de auto in de berm parkeren langs de doorgaande weg en het is genieten.

rijstvelden in de provincie Tabanan

Bij aankomst in Sanur hebben we eerst de homestay Julia I geregeld. Daarna wat boodschappen en dingen regelen en een bezoek aan Leo en Anjo. En dat was heel gezellig. Wij wonen in het westen en zij in het zuidoosten en dat geeft veel verschillen. We hadden heel veel gespreksstof en dat met een biertje. Niet verkeerd hoor! Een fijne klik met tips over en weer, daar hebben we wat aan, dat vinden we fijn. Dus gisteravond nog even een gezellige babbel in een barretje terwijl de regen uit de hemel gutste. 

gezellig met Leo en Anjo