Internet

Het is 6.15 uur en het is nog donker. Na een paar frisse ochtenden van 20 graden is het vandaag 22,3. De vogels zijn er wel maar we horen ze nog niet. 
Vanaf vandaag hebben we weer een goede snelheid van internet dus kunnen we weer schrijven en emailen op een prettige manier. Maar hoe gemakkelijk en hoe moeilijk kan internet zijn. Internet: de wereld ligt aan onze voeten. Snel communiceren over de gehele wereld. Surfen, informatie, foto's verzenden en een website de wereld inslingeren. Maar dat is allemaal helaas niet helemaal van toepassing op Bali en anderen delen van Indonesië en Azië. We zijn er inmiddels achter dat het onbeperkt internetten hier niet aan de orde is. Hier gaat dat per megabite, dus per gebruikte data. Wij hebben een contract met Telkomsel. Wij kopen elke maand 1,5 GB dataverkeer met een snelheid van 1 MB. De SIM-kaart plaatsen we in de dongel van ons thuisnetwerk of rechtstreeks in de computer of IPad. Dit kost 137.000 RP per maand en dat is 11,20 euro. Bij dit systeem wordt gebruik gemaakt van het 3G netwerk wat helaas ook niet altijd actief is. Dus het gebruik van de hoeveelheid data bepaalt wanneer dat tegoed op is en dan val je terug naar een snelheid en capaciteit van het analoge tijdperk. En dat hebben we de afgelopen tijd meegemaakt en dat is de moeilijke en vervelende kant van het internet. Emailen en surfen via een applicatie op IPod en Ipad gebruikt niet zo heel veel capaciteit maar het versturen en uploaden van foto's wel. Dus voor ons is het internetgebruik gelimiteerd. Maar we hebben wel een oplossing gevonden voor de foto's. Thuis zullen we dit zo weinig mogelijk gaan doen maar bij de supermarkt Hardys in Negara is een vrij toegankelijk WiFi aanwezig zodat we daar met onze IPad wel volop kunnen surfen en foto's kunnen up- en downloaden. Op deze wijze kunnen we toch onze vrienden op de hoogte blijven houden van ons heerlijke leventje op Bali.Een dikke week geleden kwamen we er achter dat de capaciteit terug was gevallen naar helemaal 0,00. Dus ik (Henk) naar de telefoon- en internetwinkel van de provider Telkomsel. Yes sir, u heeft niet betaald dus uw SIM-kaart is inactief geworden. Om het actief te maken kost dit 125.000 RP maar dan heeft u nog geen snelheid van 1 MB en het datategoed van 1,5GB. Op de 11de van de nieuwe maand heeft u dat weer en dat moet u betalen tussen de 13e en 25ste (achteraf). Dus 125.000 RP betaald en naar huis met de mededeling dat we weer analoog internet hebben. Bij het maken van de overeenkomst was ons verteld dat de betaling automatisch zou gaan verlopen via de bank. Telkomsel:"Ja dat klopt maar u had dit eerst moeten laten registreren bij de bank". Dus ik naar de BCA-Bank. Aan de beurt na een dik uur want ik had 3 wachtenden voor me. Ik uitgelegd en de bankemployé begon direct pennend een formulier in te vullen. Halverwege:" mag ik van u het formulier van Telkomsel?" Ik:" welk formulier?" Dus terug naar de winkel. Telkomsel:" oh ja, dat formulier". De twee medewerkers doken een formulierenkast in en kwamen er na 10 minuten, met de haren in de war, er weer uit met een A4tje wat nog net niet bedekt was met stof. Het blijkt dus dat automatisch incasseren een bijna niet voorkomend fenomeen is. Ik ben niet meer teruggegaan naar de bank maar we betalen "gewoon" elke maand in de winkel van Telkomsel. Het kan ook via de geldautomaat maar dat "hoe?' moeten we nog ontdekken.
Ons probleem is wederom gecreëerd door het altijd door iedereen en overal glimlachend "JA" zeggen. Dus wat betekent hier "JA" en wat betrekkend hier "NEE". We gaan het trachten te ontdekken.